Ik ben net tien dagen in Hong Kong geweest. Het Groot Omroepkoor zong daar twee concerten van “Der Fliegende Holländer” van Richard Wagner, o.l.v. Jaap van Zweden, chef-dirigent van het Hong Kong Philharmonic. De concerten zijn opgenomen en zullen later op cd verschijnen.
Op onze eerste ochtend in Hong Kong, was ik vroeg op. Ik ging naar het Kowloon Park, waar ik in 2019 met een taiji-groep trainde. Toen was het heel gezellig: ze deden precies dezelfde Yang-stijl 108 vorm als wij. Ze nodigden mij uit om met hen taiji te komen “spelen”. In 2019 ging ik iedere ochtend daar naartoe. Ze waren de inspiratiebron voor onze taiji groep in Utrecht.
Er is een oorverdovend gezoem in het park: de cicaden zijn aan het paren. Zelfs nu, om 6 uur ‘s ochtends, is het al 30 graden, en vochtig als een stoombad. De taiji groep van 2019 is nergens te bekennen. Een paar mensen doen aan rekoefeningen. Misschien wordt er niet getaiji’d ‘s zomers? Vrienden van Hong Kong hadden me al gewaarschuwd dat het wellicht te heet zou zijn om buiten te oefenen.
Ons vorige project was in mei van 2019, net aan het begin van de protest manifestaties tegen de voorgestelde nieuwe uitleveringswetten van China. In maart van 2024 werd “Artikel 23” ingevoerd. Nu zijn er lange celstraffen voor welk vorm van protest dan ook.
Ons hotel heeft een buitenterras op de vierde verdieping. Ik doe hier mijn taiji ‘s ochtends, in plaats van naar het Kowloon Park te gaan. Er is altijd verkeer beneden, maar dat is minder storend dan de cicadas in het park. Elke ochtend heb ik een kort gesprek met een wat oudere Chinese dame die hier komt oefenen. We zijn het eens dat het belangrijk is om te blijven bewegen. “Ik wil niet ziek worden,” zegt ze. “Artsen zijn te duur!” Zij doet wat rekoefeningen, dan loopt heen een weer, al kijkend naar een serie op haar telefoon. Daarna zal ze een halfuur zwemmen in het zwembad. Zij is geen gast van het hotel, zoals ik. Ze is lid van de YMCA in hetzelfde gebouw- daar kun je sporten en zwemmen. Ze woont in de buurt.
Na een uur buiten, ben ik helemaal bezweet. Maar het is ook lekker om zo de spieren te kunnen ontspannen en rekken. Ik voel een elastische energie in alle ledematen. Ik heb een handdoek bij me, om m’n gezicht af te vegen. Na de taiji, en voor het ontbijt, was ik mijn hemd en ondergoed in de douche. Ik hang alles op – voor morgen zal de kleren weer droog zijn.
Er is overal airco. Daardoor zijn sommige van de zangers ziek geworden. Een bariton mist het tweede concert. Een andere bariton mist beide concerten en ook de opnamesessie op de laatste dag. Enkele vrouwen hebben keelpijn, maar kunnen nog zingen. De nieuwe directrice van de SOM (Stichting Omroep Muziek) is haar stem helemaal kwijt.
Er zijn ondergrondse tunnels van en naar de metro. Overal in de tunnels zijn er winkels, die profiteren van de airco. In het centrum kun je vrijwel overal naartoe, zonder naar buiten te gaan. Dus ontloop je het verkeer, en de 32 graden. De tunnels gaan ook naar sommige van de grote, dure winkelcentra. Deze wereld onder de grond is zeker groter en meer ontwikkeld, vergeleken met vijf jaar geleden. Misschien heeft “mijn” taiji groep een lekkere koele plek hier op kelder niveau gevonden?
Op een zaterdag zien we vanuit de ontbijtzaal een taiji groep aan de overkant, in het Hong Kong Culturele Centrum. Aan het eind zien we lichtflitsen: ze zijn zwaard aan het oefenen. Ik ben van plan om ze te vinden, maar de volgende dag zijn ze weg. Vermoedelijk oefenen ze alleen op zaterdag?
